De aanzet is breed, maar niet zwaar dankzij het gebruik van zachte tarwe. De honingsuiker die men tijdens het koken van de mout toevoegt, wordt gegist en dus omgezet in alcohol. Het resultaat is een zacht, maar niet gesuikerd bier met een lichtzure toets die zorgt voor een verfrissende smaak. De afdronk is subtiel en geraffineerd, maar niet bitter. Een origineel en karakteristiek bier dat kan bogen op een lange geschiedenis en door onze voorouders de “Rustplaats van de Strijder” werd genoemd. De smaak van honing is duidelijk aanwezig en werd rijkelijk gecombineerd met toetsen van bloemen, kruiden en citrusvruchten.